#MareStudio #Design #Sculpture #designtheory #Crafts #KostisVelonis #ArborIntrat
outside
It was a long time ago –
An enclosure, on heath land, an outcrop in the heather and gorse;
A circle of rusted railings, decrepit, close to collapse, ominous –
We ran wildly round this broken construction,
revelling in its anonymity and ambiguity,
but aware of the notice boards fixed to the railings, eroded into blank facades, but emanating warnings, and threats of danger,
It was our discovery, and it would be our place;
We squeezed into the empty space, enclosed by these disintegrated posts;
we hurled ourselves around the inside perimeter –
stumbling on the coarse grass tussocks,
landowners of somewhere unknown to the rest of the world,
blissful, ecstatic and full of excited fear of what this place might be,
this dissolving steel ring syncopating earth and sky…
inside
the staircase splits into two, left and the right –
on the left, a door into the long, narrow attic,
a small window, a horizontal half moon, at the far end;
this dark space seems detached from the rest of the house;
the water tanks gurgle, the pipes groan and grumble;
on a grey blanket, shells, stones, dried plants are laid out in rows;
a secret museum has found its place…
it’s high up, remote,
an adventure where the tops of trees are framed by the half moon window,
and the life below is miniature.
upstairs
one staircase looks at another –
above, air;
so much empty, gaping, intangible space;
out of reach,
but that is where the adventure is,
to climb into the empty space, to look up, hoping for the sky;
to sense the weight and light and time of empty space
intruded upon by the reach and stretch of unnameable things –
plaster, cement, colour, clumsy, elegant, surprise, hang, lean, stretch…
the excitement of perilous moments, the sentient fear of vertigo…
and here, these big shapes, anthropomorphic, stare and wait,
dumb, curvaceous, still, biding time…
Phyllida Barlow, 2020
Windows Opened, 2021
Wood, acrylic paint, string
22 x 18 x 14 cm
#facade #building #kostisvelonis #sculpture #models #scaffolding #weight #debate #masonry #escape
The Cares of a Union Man, 2021
Stone, clay, straw, cement, dirt, seeds, wood, soil
#Die SorgedesHausvaters #thecaresofafamilyman #odradek #kostisvelonis #masonry #builder #sculpture #Gaia #chthonic #thecaresofafamilyman#franzkafka #sienaartinstitute
"I don’t really destroy things, I just change them, I change their shape, just like any sculptor does. I chose the refrigerator. I stoned it for a week, every day, until I got the shape really changed. I chose it because I wanted to throw stones at something as sculptural work, but I wanted an object that no one would care about. I thought that if I stoned a TV or an automobile, everyone would be glad and care in some way or another, and I thought that a refrigerator was completely neutral. It was, until I started stoning it and then it wasn’t neutral anymore. Then it started being brave, so that in the end I called it Saint Frigo, because it was a martyr. I saved its life by making it a martyr. It was going into the trash, now it’s eternal, now it’s art.”
Αρχικά ο κόσμος θα μπορούσε να συλληφθεί ως ένα συνονθύλευμα ύλης διαθέσιμο για την κατασκευή του ανθρώπινου, κατασκευασμένου κόσμου. Στη συνέχεια, αυτή η αιώνια διαδικασία κατασκευής και μεταβολισμού του φυσικού κόσμου παρείχε έναν ήδη χρησιμοποιημένο, υλικό κόσμο, γεμάτο πράγματα, που έχουν καταστραφεί ή όχι ακόμη. Στην ανθρωπόκαινο περίοδο μετατρέπεται ο υλικός κόσμος σε έναν κόσμο πραγμάτων.
Το εργαστήριο διερευνά πώς διαμορφώνεται η καθημερινή ζωή με τη χρήση λειτουργικών αντικειμένων, υποστηρίζοντας την ιδέα ότι τα αντικείμενα επηρεάζουν το τελετουργικό (επιτελεστικότητα) της καθημερινής ζωής. Τα έργα στοχεύουν στην ανάλυση, σύλληψη και εισαγωγή τόσο αντικειμένων όσο και επιτελέσεων της καθημερινής ζωής. Στο εργαστήριο, οι συμμετέχοντες καλούνται να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν αντικείμενα για την καθημερινή (τους) ζωή, ενεργοποιώντας μια λίστα υλικών από την κοινή μας κουλτούρα, χρησιμοποιώντας απλά μηχανικά εργαλεία, διαδικασίες χαμηλής τεχνολογίας και συγκεκριμένες μεθόδους σχεδιασμού.
Σκοπός του εργαστηρίου είναι η ανάπτυξη έρευνας για διάφορες δυνατότητες, ο σχεδιασμός και η παραγωγή αντικειμένων, προγραμμάτων και δράσεων για την καθημερινή ζωή και την ενεργοποίηση του οικιακού χώρου τόσο για διαμονή όσο και για (τηλε) εργασία. Οι πρόσφατες τεχνολογίες, η ανάπτυξη λογισμικού και οι τεχνικές κατασκευής επιτρέπει στους σχεδιαστές, αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες να συλλάβουν και να κατασκευάσουν έργα και προϊόντα, χωρίς την ανάγκη για μακρές και ακριβές γραμμές βιομηχανικής παραγωγής.
Το εργαστήριο εστιάζει το ενδιαφέρον του στον μετασχηματισμό με επανάχρηση, με πρακτικές DIY(Do It Yourself) και τη μέθοδο του Assemblage. Οι συμμετέχοντες/ουσες θα κληθούν να τροποποιήσουν ή να δημιουργήσουν εκ νέου ένα χρηστικό αντικείμενο του χώρου της διαμονής του/της. Το προϊόν του εργαστηρίου θα παράξει μια χρήσιμη συνθήκη στο σπίτι του καθενός. Τέλος, ενδιαφέρει η ανάπτυξη της εφευρετικότητας και της ικανότητας στο σχεδιασμό και την κατασκευή αντικειμένων μικρής κλίμακας, καθώς και η επικοινωνία και προώθηση ενός οικιακού, χρηστικού προϊόντος.
Το "Domestic Assemblage" είναι ένα διαδικτυακό σεμινάριο / εργαστήριο για το σχεδιασμό και την κατασκευή αντικειμένων και επίπλων καθημερινής χρήσης, που διοργανώνεται από το πολιτιστικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα OpenUp και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Στόχος είναι να δημιουργηθούν οικιακές μορφές και κατασκευές, χαμηλού κόστους, από την αναδιάρθρωση διαφορετικών στοιχείων που μπορούν να εντοπιστούν στα σπίτια των συμμετεχόντων και τις γειτονικές περιοχές. Ακολουθώντας μια μεθοδολογία συλλογής και συναρμολόγησης θραυσμάτων από τον υλικό κόσμο γύρω τους, οι συμμετέχοντες καλούνται να τα μεταμορφώσουν και να τα επαναχρησιμοποιήσουν για νέες οικιακές επιτελέσεις.
Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
http://www.arch.uth.gr/el/activities/2358
https://www.instagram.com/openuputh/?hl=el
https://www.facebook.com/Openuputh-111966150573025
Genius Loci, 2020
