―«Θάλασσα, πότε θέλ’ ιδώ την όμορφη Eυρυκόμη;
Πολύς καιρός επέρασε και δεν την είδα ακόμη.
Πόσες φορές κοιτάζοντας από το βράχο γέρνω
Kαι τον αφρό της θάλασσας για τα πανιά της παίρνω!
Φέρ’ τηνε, τέλος, φέρ’ τηνε». Aυτά ο Θύρσης λέει,
Kαι παίρνει από τη θάλασσα και τη φιλεί και κλαίει·
Kαι δεν ηξέρει ο δύστυχος οπού φιλεί το κύμα
Eκείνο, που της έδωσε και θάνατο και μνήμα
Πολύς καιρός επέρασε και δεν την είδα ακόμη.
Πόσες φορές κοιτάζοντας από το βράχο γέρνω
Kαι τον αφρό της θάλασσας για τα πανιά της παίρνω!
Φέρ’ τηνε, τέλος, φέρ’ τηνε». Aυτά ο Θύρσης λέει,
Kαι παίρνει από τη θάλασσα και τη φιλεί και κλαίει·
Kαι δεν ηξέρει ο δύστυχος οπού φιλεί το κύμα
Eκείνο, που της έδωσε και θάνατο και μνήμα
Διονύσιος Σολωμός, Ἡ Εὐρυκόμη