Έρχεται
πάλι
Τι
σημαίνουν εκείνα τα ονόματα;
Και
ποια βουνά
μοιράζουν το κρύο
σε στόμα
και μάτια;
Πάντα
υπάρχει ένας Βορράς
άγρια ποθητός
με γένια αιχμηρά
και
πολύ περπάτημα
μέχρι τα νερά που
καθρεφτίζουν –
η
εικόνα τραντάζει το σώμα
Σαν
να ’ταν η πρώτη φορά
*
Επειδή
δεν είμαι εκείνος
Δεν
αντέχω να νιώσω
ποιος είναι αυτός
που
μου στέλνει τον άνεμο
Τον
στέλνει
λέω
αυτή
η πλαγιά
οι κέδροι
– μπορεί να μου
ρίξει και σκόνη
Ωστόσο
να
Αρκετά
κοντά μου
είναι τα σπάρτα
Ποια
σκοτεινιά
θα νιώσουν κι αυτά
Ο
ήλιος χαμηλώνει
η ελιά ρίχνει τον
ίσκιο της
Φυσάει
και λυγίζουν προς το φως
Χρήστος
Σιορίκης, Παίδες πηγών
