Lady with Venus

Clarence Hudson White, Lady with Venus, 1902

The seminar of Jacques Lacan : Book XX : Encore :1972-1973

https://esource.dbs.ie/handle/10788/170

Wikipedia:List of hoaxes on Wikipedia

This is a list of known historical hoaxes on Wikipedia. Its purpose is to document hoaxes on Wikipedia, in order to improve our detection and understanding of them. It is considered a hoax if it was a clear or blatant attempt to make up something, as opposed to libel, vandalism or a factual error. A hoax is considered notable enough for inclusion in this list if it evaded detection for more than one month or was discussed by reliable sourcesin the media. This list is incomplete, as many hoaxes remain undiscovered.

https://en.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:List_of_hoaxes_on_Wikipedia

There is no criticism, only history

There is no such thing as criticism; there is only history. What usually is passed off as criticism, the things you find in architecture magazines, is produced by architects, who frankly are bad historians. As for your concern for what should be the subject of criticism, let me propose that history is not about objects, but instead is about men, about human civilization. What should interest the historian are the cycles of architectural activity and the problem of how a work of architecture fits in its own time. To do otherwise is to impose one’s own way of seeing on architectural history.

What is essential to understanding architecture is the mentality, the mental structure of any given period. The historian’s task is to recreate the cultural context of a work. Take for example a sanctuary dedicated to the cult of the Madonna, built sometimes in the Renaissance. What amazes us is how consistently these buildings have a central plan and an octagonal shape. The form cannot be explained without a knowledge of the religious attitudes of the period and a familiarity with the inheritance from antiquity — a reproposal of the temple form devoted to female divinities. Or take the case of Pope Alexander VII, whose interest in Gothic architecture at the cathedral of Siena [mid-17th century] compared to his patronage of Bernini in Rome can only be explained through a knowledge of the Sienese environment and traditions. The historian must evaluate all the elements that surround a work, all of its margins of involvement; only then can he start to discover the margins of freedom, or creativity, that were possible for either the architect or the sponsor.

“There is no criticism, only history,” an interview with Manfredo Tafuri conducted in Italian by Richard Ingersoll and translated by him into English, appeared in Design Book Review, no. 9, spring 1986, pages 8-11.

https://www.readingdesign.org/there-is-no-criticism  

“Κωστής Βελώνης : A Puppet Sun" / Η εποχή των εικόνων

13.02.2018 ΕΡΤ2-Η εποχή των εικόνων “Κωστής Βελώνης : A Puppet Sun”. Συνέντευξη στην Κατερίνα Ζαχαροπούλου

http://webtv.ert.gr/ert2/i-epochi-ton-ikonon/13fev2018-i-epochi-ton-ikonon/

Stopping Point

Theo Michael, "It’s Complicated", weathered print, 180x130 cm, 2018

Entre l’homme et l’amour,

Il y a la femme.

Entre l’homme et la femme,

Il y a un monde.

Entre l’homme et le monde,

Il y a un mur.

Antoine Tudal, Paris en l’an 2000

In erotic literature, we often find descriptions of the impasse of a relationship based on sexual difference.

The exhibition takes as its point of departure a poem by Antoine Tudal, which describes the difficulty of love through the acoustic and verbal similarity of “love” (l’amour) and “wall” (le mur) in French.

However, Jacques Lacan’s apt reference to the poem as a semiology of difference and similarity provides a basis in order to justify the relationship through the two lovers’ blunders and fumbles, their vain and unfulfilled reveries, even through excruciating pain (la douleur exquise) that turns into tragicomedy when there is no mutual response.

The exhibition reveals what pushes away instead of uniting, what stands as an obstacle and makes relationships incompatible through the difference of the subjects. Archaic and biblical references about the eternal battle of sexes, as well as the rhetoric of contemporary psychology on “complementary” relationship, become the ingredients of an indirect acceptance of the separation caused by biological difference.

The emergence of divergence between desire and the obstacle that annuls it conveys the comical or melancholic outcome of an event that echoes not just the division of the relationship, but also the conflict, the struggle and the effort surrounding it. Here, there may be winners and losers, but in reality both sides annihilate each other, since idealizations and erotic frenzies are altered and extinguished in the corrosive flow of time.

In perceiving the wordplay of l’a-mur as an insurmountable “love-wall”, or even as a temporarily surmountable obstacle, the exhibition aims at parodying discontinuity in this libidinal architecture of delimitation and cut.

Participants : Alexandros Georgiou, Maria Georgoula, Zoe Giabouldaki, Dimitris Ioannou, Eleni Kamma, Chrysanthi Koumianaki, Markela Kontaratou, Karolina Krasouli, Konstantinos Kotsis, Margarita Myrogianni, Theo Michael, Myrto Xanthopoulou, Nina Papakonstantinou, Tereza Papamichali, Kostas Roussakis, Georgia Sagri, George Stamatakis, Stefania Strouza, Evangelia Spiliopoulou, Alexandros Tzannis, Dimitris Foutris
Curated by Kostis Velonis

Assistant Curator Faidra Vasileiadou
21/02/2018 – 10/03/2018
Wednesday, Thursday & Friday 18:00–22:00 | Saturday 12:00 – 17:00DAILY LAZY PROJECTS_ATHENS

Στην ερωτική φιλολογία συναντάμε συχνά την καταγραφή του αδιέξοδου μιας σχέσης η οποία βασίζεται στη διαφορά των δυο φύλων.

H έκθεση εχει ως αφετηρια ένα ποίημα του Antoine Tudal στο οποίο περιγράφεται η δυσκολία του έρωτα μέσα από την ηχητική και λεκτική ομοιότητα του “έρωτα” (l' amour) και του 'τοίχου”( le mur) στη χρήση της γαλλικής γλώσσας.

Εν τουτοις, η εύστοχη αναφορά του Lacan πανω στο ποιημα ως μια σημειολογία της διαφοράς και της ομοιότητας προσφέρει υλικό να αιτιολογηθεί η σχεση μέσα από τις γκάφες και τις αδεξιότητες του εραστή και της/του ερωμένης-νου, τις αδιέξοδες ονειροπολήσεις των ερωτευμένων που δεν πραγματώνονται άλλα ακόμη και τον οδυνηρό πόνο (la douleur exquise) ο οποίος εξελίσσεται σε ιλαροτραγωδία, όταν δεν υπάρχει αμοιβαία ανταπόκριση.

Στην έκθεση φανερώνεται εκείνο που αποδιώχνει αντί να ενώνει, στέκεται ως εμπόδιο και καθιστά τις σχέσεις ασύμβατες μέσα από την διαφορετικότητα των υποκειμένων. Αρχαϊκές και βιβλικές αναφορές περί της αιωνίας διαμάχης των φύλων, όπως και η ρητορική της σύγχρονης ψυχολογίας περί “συμπληρωματικής” σχέσης αποτελούν συστατικά μιας έμμεσης αποδοχής της διαχωρισμού που προκύπτει από τη βιολογική διαφορά.

Η ανάδειξη της απόκλισης ανάμεσα στην επιθυμία και το εμπόδιο που την ακυρώνει μεταφέρει την κωμική η την μελαγχολική έκβαση ενός γεγονότος που δεν απηχεί μονάχα το διαχωρισμό της σχέσης άλλα την διαμάχη, την πάλη και τη προσπάθεια γύρω από αυτήν. Εδώ μπορεί να υπάρχουν νικητές και ηττημένοι άλλα κατά βάθος και οι δυο πλευρές εξοντώνονται, αφού οι εξιδανικεύσεις όπως και οι ερωτικοί παροξυσμοί αλλοιώνονται και αφανίζονται στην φθορά του χρόνου.

Αντιλαμβανόμενοι λοιπόν το λογοπαίγνιο του l'a-mur, ως ένα ανυπέρβλητο “ερωτοτοιχο” η ακομη και ως ένα προσωρινό προσπελάσιμο εμπόδιο, η έκθεση στοχεύει στη διακωμώδηση της ασυνέχειας σε αυτήν την λιβιδινικη αρχιτεκτονική της οροθεσίας και της αποκοπής.

Αλέξανδρος Γεωργίου, Μαρία Γεωργούλα, Ζωή Γιαμπουλντάκη, Δημήτρης Ιωάννου, Ελένη Καμμά, Χρυσάνθη Κουμιανάκη, Μαρκέλλα Κονταράτου, Καρολίνα Κρασούλη, Κωνσταντίνος Κωτσής, Μαργαρίτα Μυρογιάννη, Τέο Μιχαήλ, Μυρτώ Ξανθοπούλου, Νίνα Παπακωνσταντίνου, Τερέζα Παπαμιχάλη, Κώστας Ρουσσάκης, Γεωργία Σαγρή, Γιώργος Σταματάκης, Στεφανία Στρούζα, Ευαγγελία Σπηλιοπούλου, Αλέξανδρος Τζάννης, Δημήτρης Φουτρής

Επιμελεια Κωστής Βελώνης

Βοηθος επιμελητή Φαίδρα Βασιλειάδου

Εγκαίνια 21/02 στις 19:00

Τετάρτη, Πέμπτη & Παρασκευή 18:00–22:00 | Σάββατο 12:00 – 17:00

21/02/2018 – 10/03/2018

DAILY LAZY PROJECTS_ATHENS

ADDRESS_Sina 6 and Vissarionos 9 (entrance), Athens 10680

http://www.daily-lazy.com/p/daily-lazy-projects-athens-stay-tuned.html

Going There

Of course it was a disaster.
The unbearable, dearest secret
has always been a disaster.
The danger when we try to leave.
Going over and over afterward
what we should have done
instead of what we did.
But for those short times
we seemed to be alive. Misled,
misused, lied to and cheated,
certainly. Still, for that
little while, we visited
our possible life.

Jack Gilbert

Η Μνήμη της Επανάστασης

Memorial to Collective Utopia, 2010

#kostisvelonis#sculpture#memorial#collectiveconsciousness#collective#utopia#dystopia #domesticity#furniture#statemuseumofcontemporaryart#colorstudy#gustavklucis #gustavklutsis#colortheory

Την εκδοχή 70 σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών δημιουργών για τα σύμβολα, τις εικόνες και τους πρωταγωνιστές της Οκτωβριανής Επανάστασης, τα μηνύματα, τα συνθήματα, το πνεύμα, την ορμή και τον δυναμισμό της, τις διαστάσεις ενός από τα ιστορικά γεγονότα που «συγκλόνισαν» τον κόσμο και καθόρισαν την ιστορία του 20ού αιώνα φιλοξενεί η έκθεση «Η Μνήμη της Επανάστασης – Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί», σε συνδιοργάνωση του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης / State Museum of Contemporary Artκαι της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών / Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.

Η έκθεση διοργανώθηκε και πρωτοπαρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο ΚΜΣΤ στη Θεσσαλονίκη την άνοιξη του 2017, όπου είχαν την ευκαιρία να τη δουν χιλιάδες επισκέπτες. Η έκθεση παρουσιάζεται στην Αθήνα εμπλουτισμένη με έργα περισσότερων καλλιτεχνών. Συνοδεύεται από αναπαραγωγές έργων της συλλογής Κωστάκη του ΚΜΣΤ που σκιαγραφούν το σκηνικό της εποχής της ρωσικής πρωτοπορίας. Η τέχνη της ρωσικής πρωτοπορίας αποτελεί, εξάλλου, μέχρι σήμερα για τους καλλιτέχνες μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης, προβληματισμού και ερεθισμάτων, οδηγεί σε θετικούς ιστορικούς και πολιτισμικούς συνειρμούς, αφού υλοποιεί εξαιρετικά και υποδειγματικά ριζοσπαστικές καλλιτεχνικές και κοινωνικοπολιτικές ουτοπίες.

Η έκθεση «Η Μνήμη της Επανάστασης – Σύγχρονοι Έλληνες εικαστικοί» δεν στοχεύει να υποκαταστήσει την αυστηρή ιστορική μελέτη, τις διαφορετικές αναγνώσεις, αντικρουόμενες ερμηνείες και αποτιμήσεις των ιστορικών. Αντίθετα, επικεντρώνεται σ' έναν ξεχωριστό προβληματισμό με τις έννοιες της Ουτοπίας και της Επανάστασης, αλλά και τους πειραματισμούς των Ρώσων πρωτοπόρων καλλιτεχνών, να βρίσκονται στον πυρήνα της και να συγκροτούν το νοηματικό της άξονα. Οι καλλιτέχνες της έκθεσης μέσα από διαφορετικές προσεγγίσεις "μεταφέρουν" την έννοια της Επανάστασης δυναμικά στο παρόν, έρχονται να μιλήσουν για τη δυναμική και την αντοχή της στον χρόνο, σε μια κρίσιμη περίοδο μετάβασης, κρίσης και αναμονής, αμφισβήτησης και έκπτωσης των ιδεολογιών.

Την έκθεση πλαισιώνουν επίσης αντικείμενα (αφίσες και προτομές με τους ηγέτες της Οκτωβριανής Επανάστασης, φωτογραφίες, ζωγραφικοί πίνακες σοσιαλιστικού ρεαλισμού, κ.ά.) της συλλογής του Βασίλη Κωνσταντίνου, την οποία έχει παραχωρήσει στο ΚΜΣΤ. Η συλλογή έχει συγκροτηθεί μέσα από πολυάριθμα ταξίδια και πεισματικές αναζητήσεις του συλλέκτη στη μεγάλη γεωγραφική περιοχή των Βαλκανίων και λειτουργεί αναμνηστικά, αλλά και ως υπόμνηση μιας μεγάλης πολιτικής ιστορίας και ταυτόχρονα πιο προσωπικά, αφού αποκαλύπτει πολλές κρυφές ιστορίες της ατομικής διαχείρισης της ιστορίας.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Γιώργος Αλεξανδρίδης, Άγγελος Αντωνόπουλος, Νίκος Αρβανίτης, Αννίτα Αργυροηλιοπούλου, Μιχάλης Αρφαράς, Βασίλειος Βασιλακάκης, Κωστής Βελώνης, Μπάμπης Βενετόπουλος, Ανδρέας Βούσουρας, Βασίλης Γεροδήμος, Δημήτρης Γεωργακόπουλος, Μανώλης Γιανναδάκης, Λεωνίδας Γιαννακόπουλος, Κορνήλιος Γραμμένος, Λυδία Δαμπασίνα, Γιώργος Διβάρης, Στέφανος Επιτρόπου, Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος, Δημήτρης Ζουρούδης, Βασίλης Ζωγράφος, Αντιγόνη Καββαθά, Στέφανος Καμάρης, Δημήτρης Καρλαφτόπουλος, Γιάννης Καστρίτσης, Θεόφιλος Κατσιπάνος, Θοδωρής Λάλος, Γιάννης Λασηθιωτάκης, Ανδρέας Λυμπεράτος, Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Μιχάλης Μανουσάκης, Πάνος Ματθαίου, Ειρήνη Ματσούκη, Δημήτρης Μεράντζας, Τάσος Μισούρας, Μανώλης Μπαμπούσης, Εμμανουήλ Μπιτσάκης, Ξενοφών Μπήτσικας, Νικόλας Μπλιάτκας, Άλκης Μπούτλης, Νίκος Παπαδημητρίου, Αντώνης Παπαδόπουλος, Λήδα Παπακωνσταντίνου, Αιμιλία Παπαφιλίππου, Λίλα Παπούλα, Αλίκη Παππά, Κωνσταντίνος Πάτσιος, Νατάσσα Πουλαντζά, Γεωργία Σαγρή, Ξενής Σαχίνης, Χριστίνα Σγουρομύτη, Νίκος Σεπετζόγλου, Δήμητρα Σιατερλή, Γιάννης Σκαλτσάς, Άγγελος Σκούρτης, Μάριος Σπηλιόπουλος, Στεφανία Στρούζα, Δημήτρης Τάταρης, Νίκος Τρανός, Βίκυ Τσαλαματά, Γιώργος Τσεριώνης, Κώστας Τσώλης, Πάνος Χαραλάμπους, Γιώργος Χαρβαλιάς, Μανώλης Χάρος, Θάλεια Χιώτη, Κώστας Χριστόπουλος, Διονύσης Χριστοφιλογιάννης, Έλλη Χρυσίδου, Θοδωρής Χρυσικός, Γιάννης Ψυχοπαίδης

Επιμέλεια έκθεσης: Γιάννης Μπόλης, Ιστορικός της τέχνης - Επιμελητής του ΚΜΣΤ

Ανώτατη σχολή καλών τεχνών 

12.02 -14.04 

http://www.greekstatemuseum.com/kmst/exhibitions/article/1313.html 

Refusing to Be Still

Puppet Sun, 2017 

Marble, wood, acrylic, iron base 

75 x 24 x 20 cm

The production of ideas, concepts and artistic forms is an endless negotiation and a continuous dialogue. Like an evolving reality, artistic practices are constantly transforming, refusing to stand still and become permanent. In a fast-shaping landscape of events, which characterises the contemporary moment in Saudi Arabia, the 2018 edition of 21,39 investigates the multifaceted practices that emerge in this continuously active domain.

Unfolding in three venues, specifically selected for their historical gravitas, Refusing to Be Still activates the current moment in time, looking simultaneously
at the historical, the more recent past and at the future.The exhibition seeks to explore the different layers and multiple narratives that define creativity in Saudi Arabia. It addresses cultural complexity alongside historical and current narratives. In the rapidly connected contemporary world, Refusing to Be Still aims to advance international dialogue between locations and artistic practices.

The artworks presented in the exhibition explore the old and the new, the permanent and the temporary, as well as the emotional, aesthetic and experiential layers of creativity. A desire to present the uncompromising and fascinating energies, forces and power of the Saudi context has been the defining factor in shaping the story the exhibition tells, a story devoted to the inevitability of continuous transformation. Cur. by Vassals Oikonomopoulos

Mohammad Zaza , Abdulaziz Al-Rashedi ,Ibrahim Abumsmar , Nasser Al-Salem , Badr Ali, Abdelkarim Qassem , James Richards , Ayman Yossri Daydban , Nora Alissa , Kostis Velonis , Emy Kat , Mohamed Monaiseer , Ilona Kálnoky , Hrair Sarkissian , Moath Alofi , Nojoud Al-Sudairi, Hatem Al-Ahmad , Ahaad Alamoudi , Hussein Al-Mohassen ,Filwa Nazer ,Aya Haidar, Ayman Zedani , Ahmad Angawi , Nidhal Chamekh , Eva Taulois , Saleh Serafi , Bricklab , Ali Kazma , Apichatpong Weerasethakul , Abbas Akhavan

Refusing to Be Still

07 Feb - 05 May2018,

21, 39 5th Edition,

Jeddah, Saudi Arabia

http://www.21-39.com/exhibition/

Elogio della fragilità

In tempi come quelli attuali, fatti di pragmatismo che sfiora il cinismo anche nel mondo dell’arte, fa specie che si pubblichi un Manifesto che ruota intorno al tema della fragilità. È ciò che propone Roberto Gramiccia, già autore di un fortunato libro intitolato proprio “Elogio della fragilità”. Lo pubblichiamo integralmente e vi invitiamo a discuterne qui sotto.

http://www.artribune.com/arti-visive/arte-contemporanea/2017/07/manifesto-fragilita-roberto-gramiccia/

Take a hammer to the amphora

Take a hammer to the amphora of soft Euphrates clay

and it will fracture meticulously there, and there,

and there, the way a sentence yields at the invisible

seams and faults of grammar's fluid syntactic

tectonics.Take a chisel to the mountainside — basalt,

gabbro, porphyry — and, well, what did you expect?

Jack Gilbert 

Speakers Platform

Print of carved speaker's staircase of the Pnyx, circa 1865-1895, looking west. A. D. White collection, Cornell University

Earth's Mineralogy Unique in the Cosmos

New research from a team led by Carnegie’s Robert Hazen predicts that Earth has more than 1,500 undiscovered minerals and that the exact mineral diversity of our planet is unique and could not be duplicated anywhere in the cosmos.

Minerals form from novel combinations of elements. These combinations can be facilitated by both geological activity, including volcanoes, plate tectonics, and water-rock interactions, and biological activity, such as chemical reactions with oxygen and organic material.

Nearly a decade ago, Hazen developed the idea that the diversity explosion of planet’s minerals from the dozen present at the birth of our Solar System to the nearly 5,000 types existing today arose primarily from the rise of life. More than two-thirds of known minerals can be linked directly or indirectly to biological activity, according to Hazen. Much of this is due to the rise of bacterial photosynthesis, which dramatically increased the atmospheric oxygen concentration about 2.4 billion years ago.

/https://www.astrobio.net/geology/earths-mineralogy-unique-in-the-cosmos/ 

Paroikia - Παροικία

Untitled (Life Without Tragedy Series) 2015

The word Paroikia – Παροικία meaning sojourning in a foreign land comes from the ancient Greek word πάροικοσ – dwelling beside, stranger, soujourner is comprised of the prefix παρά (pará) meaning beside or near and suffix – οίκοσ (oîkos) meaning home or family. This mutated through latinisation of the Greek to the French paroisse eventually to the English word parish, or community.

Artists : Kostis Velonis, Angelo Plessas, Zoe Paul, Allyson Vieira

Company Gallery, NYC

January 28 - March 11, 2018

http://companygallery.us/exhibitions/paroikia/